bijna klaar in cinci

Moiiii!
Op verzoek hier weer een update. Deze keer wat sneller in elkaar geflansts en iets minder uitgebreid. De foto’s die het verhaal moeten ondersteunen heb ik weer in dezelfde dropboxfolder als de vorige keer gezet.
Ik heb niet heel veel avonturen beleefd de afgelopen week. Het meeste ben ik bezig geweest met lezen voor mijn project hier. Ik heb een hele stapel artikelen en hoofdstukken uit boeken gekregen die ik kan lezen om me voor te bereiden en werk me daar langzaam doorheen. Voorlopig houd ik me bezig met het onder de knie krijgen van een bepaalde analyse techniek, waarmee je kunt kwantificeren in welke mate twee timeseries op elkaar lijken en patronen zich erin herhalen. Dit kun je gebruiken bij het analyseren van coordinatie tussen personen (of tussen ledematen), maar er komt vrij veel abstracte wiskunde en abstracte statistiek etc bij kijken. Komende ga ik beginnen met daadwerkelijk analyseren…Ik hoop dat het snel lukt!
Natuurlijk ben ik ook een paar keer ‘op avontuur’ gegaan. Vorige week zondag ben ik een stuk gaan fietsen, richting Spring Grove Cemetery, de op één na grootste begraafplaats van Amerika. Dat was één van de must-do’s die ik op internet tegenkwam (anders zou ik niet zo snel begraagplaatsen bezoeken…). Het fietsen was een stukje verder dan ik dacht en een flink stuk heuvelachtiger dan ik dacht, maar wel de moeite waard! Door de heuvels hier, heb je vaak prachtige uitzichten op de omgeving en dat was ook nu het geval. De begraafplaats ben ik niet op geweest, want ik wist niet of het niet erg ongepast was om daar met mijn mountainbike overheen te rijden. Wel ben ik langs de rand gereden. Wat vooral mooi is aan de begraafplaats, is dat het op een aantal heuvels ligt, met erg veel ruimte en onder andere een arboretum verspreid over de hele begraafplaats. Toen ik langsfietste was het ongeveer 6 uur, dus de lichtval was ook prachtig daarbij.
Sowieso was de hele fietstocht wel mooi. Ik ben na Spring Grove nog een stukje doorgefietst en heb wat door de wijk waar het bij ligt, Northside, heen en weer gereden. Daarbij kwam ik bizar veel kerkjes tegen. Er is voor elke stroming een kerk en elke kerk is dan ook nog redelijk groot gebouwd. Een kerk met enigszins aanzien zal hier niet in een klein zaaltje achteraf gehuisvest worden, maar moet zich duidelijk kenbaar maken in de omgeving… En veel kerken hebben ook van die typische borden met spreuken voor de deur staan. ‘praise the lord, because we are lucky!’, ‘the sinners will burn in hell!’ of ‘the holy church of god congratulates the grad students!’. Leuk om langs te fietsen en naar te kijken in elk geval.
Het oorspronkelijke doel van mijn fietstocht was om in een parkje even lekker te kunnen lezen, dus op het eind ben ik nog een of andere berg opgefietst om na veel zweten toch ergens te kunnen zitten. Mooi uitzicht, dat wel. Maar op de kaart leek het dichterbij en stond de berg niet aangegeven… (Maar je weet hoe koppig ik soms ben. Ik moest die berg nu op ook!)
Verder zijn mijn avonturen deze week beperkt gebleven tot het uitproberen van de Amerikaanse cuisine… Ik ben met Scott (van de uni) naar de Buffalo Wings gegaan, waar we lekker chicken wings hebben gegeten met Mango Habanero saus. Het was niet de heetste saus van de kaart, maar ik ben erachter gekomen dat de Amerikaanse kaart veel verder doorloopt qua pittigheid dan de Nederlandse. Ik heb redelijk zitten zweten boven de kippetjes en de volgende dag was ik toch een beetje bang om te gaan poepen….
Naast de chicken wings heb ik afgelopen vrijdag ook een Cincinnati chili gegeten. Dat is een lokaal recept, maar stelt niet veel meer voor dan spaghetti met tomaten-gehakt saus, ui en veel kaas. Geen idee waarom dat hier ineens chili heet.
Mijn boodschappen verhalen hebben jullie al vrij uitgebreid gehoord. Boodschappen doen is maar moeilijk hier. Ik ga toch nog een extra keer rondvragen hoe de mensen hier dat zelf doen. Ik heb in elk geval genoeg eten in de koelkast nu en kan nog een paar keer kipcurry maken of aardappel met vis en coleslaw. De zwarte bonen salade/salsa is al wel op. Dat was een recept dat ik tegenkwam met bijna alleen maar groenten en bonen uit blik, maar was verrassend lekker en multi-inzetbaar (los, met chips of op een wrap).
Afgelopen week heb ik dus ook mijn fiets laten repareren bij de Bike Kitchen hier en kwam ik daarbij iemand van couchsurfen tegen. Veel meer valt er niet over te zeggen en dit heb ik iedereen al wel verteld, dus door naar het volgende punt: de avonturen van dit weekend!
Vrijdag ben ik naar een improvisatieshow gegaan in een of ander achteraf-zaaltje. Leuk ingericht en prima geschikt voor zo’n show voor een klein publiek, maar niet iets waar ik anders ooit terecht zou zijn gekomen. Volgens Aaron, met wie ik daar o.a. was leek de muziek van een vrouw die een stuk op de cello speelde op de muziek van sigur ros. Zoek maar op, dan snap je dat ik me goed verbaasd en vermaakt heb die avond. Qua muziek was het niet helemaal mijn smaak, maar het is wel leuk om de sfeer van die moderne/experimentele muziek mee te maken en op het eind gingen de performers van de avond improviseren, wat ook leuk was om te zien. Hierbij moest het publiek woorden op grote stukken papier schrijven en als je jouw bord omhoog hield probeerden ze dat woord uit te beelden in muziek. De woorden konden alles zijn, zoals ‘hairy’, ‘nautic’, ‘jack johnson’, ‘discombobulated’ of ‘disco’. Als je wilde dat er een nieuw woord werd gespeeld, moest je een woord omhoog houden en ‘chiumsae!’ roepen. Schijnt een of andere koreaans woord te zijn voor de interactie tussen muzikant en publiek ofzo. Nou ja, ik heb me verbaasd en vond dit zeker wel in de categorie ‘avontuur’ vallen.
Voor de rest dit weekend: Stuk fietsen, waarbij ik wederom moest wennen aan de heuvels, maar wel genoten heb van het uitzicht.
En vandaag ben ik wederom gaan fietsen, maar ook naar het Art Museum geweest. Dat was leuk om gezien te hebben (en ach, het was toch gratis), maar niet echt bijzonder. De vlindertuin waar ik ook heen wilde bleek al om 5 uur dicht te gaan, in plaats van om 7 uur, zoals ik dacht. Daarom ben ik maar wat verder rond gaan fietsen, waarbij ik met prachtig uitzicht over de stad op Mount Adams op een bankje heb zitten lezen. Daarna heb ik even rondgelopen door het centrum, gewoon omdat dat altijd wel leuk is om te doen. Tot slot heb ik een creatieve route terug genomen, waarbij ik herhaaldelijk aangesproken werd over dat ik wel een goede conditie moest hebben, omdat ik deze heuvel opfietste… Tja, ik moest wel, het was immers de enige weg die ik terug wist! Uiteindelijk dus wel lekker gesport en de stad me weer wat verder eigen gemaakt.
Ook al ben ik wel bezig in zo’n weekend, het blijf wel een beetje je draai vinden. Ik zit hier dan toch wel erg in mijn eentje! Gelukkig is het met Skype en whatsapp makkelijk om contact te houden en voelt de afstand dan wat minder ver.
Okee, dat was het voor vandaag! Blijf vooral vragen om updates, dan blijf ik ze schrijven. ;)

Heel veel liefs uit Amerika,
Simon